Otto Snoek (Rotterdam, 1966) bezocht het oosten van Oekraïne voor het eerst in 1989.
In twaalf maanden, gespreid over zes reizen tussen 1989 en 1992, fotografeerde hij Oekraïense steden en het platteland tijdens de laatste jaren van het communisme.
In de loop der jaren raakte Otto Snoek gefascineerd door openbare ruimtes die functioneren als knooppunten, zoals pleinen en winkelcentra. Hij fotografeert niet alleen de Oekraïners in hun malaise, maar ook als een trots volk, dat moedig berust in zijn lot.
In Snoeks foto’s zie je ook dat hij niet observeert vanuit de verte, maar dat hij midden tussen de mensen staat – zelfs zonder hun taal te spreken.
