Charles Donker, die april a.s. de gezegende leeftijd van 80 jaar bereikt, heeft zich in zijn werk nooit laten leiden door de waan van de dag en zich verre gehouden van de turbulente ontwikkelingen van de kunst van de afgelopen veertig jaar. Hij is zich steeds bewust gebleven van zijn plaats in de beeldende kunst en de onuitputtelijke vitaliteit van de traditie. Hij maakt diepgaande studie van de meesters van weleer. Hun aanwezigheid is in zijn grafisch oeuvre manifest, maar nergens is sprake van epigonisme, van ideeënloze herhaling. De invloed van de oude meesters is volledig geabsorbeerd, verwerkt en ondergeschikt gemaakt aan de eigen artistieke doelstellingen.
Donkers grote kennis van de kunsthistorische traditie gaat hand in hand met een streven naar technische perfectie. Wat daarbij respect afdwingt is de grote spontaniteit en vrijheid die zijn werk ademt: nergens wordt de toeschouwer zich bewust van de complexiteit van de techniek en van de inspanning die de kunstenaar zich heeft moeten getroosten om het eindresultaat te bereiken. Het is Donkers grote verdienste dat hij zich nergens door zijn technische virtuositeit heeft laten meeslepen, maar deze altijd ondergeschikt heeft gemaakt aan zijn artistieke bedoelingen.
Door bewust aan de traditie vast te blijven houden, verschafte Donker zich een kader waarin zijn unieke talent optimaal kon gedijen en tot grote bloei zou komen. Hiervan getuigen de vele indrukwekkende werken waarmee hij ons leven heeft verrijkt, onze manier van kijken diepgaand heeft beïnvloed en een geheel eigen en blijvende plaats in de kunstgeschiedenis heeft veroverd.
