Carel Willink (1900-1983) is een van de grootste Nederlanders schilders van de 20ste eeuw en de belangrijkste vertegenwoordiger van het magisch realisme. Zijn werk is algemeen bekend, maar werd niet altijd op waarde geschat in de periode dat abstracte kunst de norm was. Hij heeft echter altijd trouwe aanhangers gehad, onder wie de schrijver W.F. Hermans. Zij hebben gelijk gekregen: vandaag behoort Willink tot de canon van de kunstgeschiedenis.
Zelf omschreef Willink omschreef zijn werk als imaginair realisme: het zo realistisch mogelijk schilderen van de verbeelding. Dat is een zeer treffende omschrijving van zijn schilderijen, die worden gekenmerkt door perfecte techniek en een feilloos gevoel voor detail, die ten dienste staan van de dreigende, mysterieuze, onwerkelijke sfeer die zijn meeste werken kenmerkt. De kijker kan zelf oordelen in dit overzicht vanaf het vroege werk twintig tot het late werk uit de jaren tachtig.
Kunsthistoricus Jeroen Stumpel, gespecialiseerd in iconologie en kunsttheorie, gaat in een essay in op de diepere betekenis van het werk van Willink, dat vele lagen kent. Daarnaast plaatst Ype Koopmans (artistiek directeur Museum More) Willink in de tijd.
