Dagelijks zien we verontrustende beelden, nieuws over rampen, terreuraanslagen, tsunami’s en oorlogen – in het Midden- Oosten, Afrika of waar dan ook. We zijn er bijna aan gewend.
Onrecht en onderdrukking hebben altijd om Masha Trebukova heen bestaan. De Soviet-Unie, waar ze de eerste helft van haar leven doorbracht, was een totalitair land.
Tot voor kort had Trebukova niet de neiging om over onrecht en onderdrukking te schilderen. Ze meende dat kunst en politiek bij voorkeur niet rechtstreeks met elkaar moesten worden vermengd. Maar sinds de annexatie van de Krim in 2014 waar mensen werden gedood die haar moedertaal spraken door andere mensen die ook haar moedertaal kunnen spreken. Dat was de laatste druppel…ze voelde dat ze iets moest doen aan de vreselijke beelden. Geweld en het lijden van anderen kwam te dichtbij om er van weg te blijven.
Als laatste in een serie werk dat hier aan gerelateerd is maakte ze zes grote boeken met tekeningen.
Deze zes grote ‘boeken’ zijn met acrylverf rechtstreeks op zes ‘glossy’ tijdschriften getekend. Tijdens het maken van deze visuele ‘dagboeken’ kreeg alles op de pagina een andere betekenis voor haar. De advertentie slogans en de beelden van de consumptiegoederen raakten vermengd met afbeeldingen van oorlog, vluchtelingen en executies. Door deze contrasten en soms doorschijnende teksten komen de tekeningen nog krachtiger, met een rauwe spontaniteit, tot uiting.
Het was een pijnlijke werkperiode voor Trebukova; nooit eerder voelde ze zich in haar werk zo direct betrokken bij het onderwerp pijn en onrecht.
In ‘Anywhere Anytime’ is een selectie uit de zes boeken opgenomen met een gedicht dat speciaal voor dit boek is geschreven door Antoine de Kom met een verwijzing naar de recente geschiedenis van Suriname.
