Dit boek gaat over de nachtelijke uren op het water van de tot slaaf gemaakten in Suriname. Het ontwerp van het boek neemt je mee op reis, waar je je waant in de verschillende fases van de nacht. De tot slaaf gemaakten brachten uren op het water door met hun boten te roeien: in die tijd repeteerden ze nieuwe liedjes met kritische opmerkingen over de meesters. De liedjes zijn gezongen via een ‘call-and- responsetechniek’ waarbij één persoon het voortouw neemt en de rest daarop reageert. Het was een nieuwe manier om culturele elementen te creëren en je krachtig te voelen.
Songs in a Strange Land visualiseert de verhalen van hoop en veerkracht, en laten een glimp zien van deze tradities in de jaren van slavernij, met de codetaal verborgen in werkliederen. Het gaat over onderbelichte Afro-Surinaamse verhalen ten tijden van slavernij, waarbij immaterieel cultureel erfgoed aan het licht komt. Deze verhalen en tradities, doorgegeven van Afrika tot Suriname, en van generatie op generatie, stelden de tot slaaf gemaakte in staat hun gedachten te delen zonder dat de slavenhouder wist wat er echt werd bedoeld.
De rivieren van Suriname, op de rivieren van Suriname
Voeren de tot slaaf gemaakten met hun boten
Al roeiend zagen zij de zon achter de horizon zakken, de reflectie van de maan in het water kabbelen
De rivieren van Suriname, op de rivieren van Suriname
Vervoerden zij handelsgoederen naar de stad
Omringd door de geur van koffie en tabak, baanden zij zich een weg door de stroming
De rivieren van Suriname, op de rivieren van Suriname
Zongen zij een muzikale opeenvolging van oproep en antwoord
Met liederen over strijdlust en verdriet verbraken zij de stilte van de nacht
Op deze rivieren van Suriname
Bracht de ochtendgloed hen hoop op een beter leven
Nog altijd echoën hun liederen op het ritme van het water
