Met zelfgemaakt eitempera schildert Marcel van Hoef (1967) in talrijke, dunne en transparante lagen zijn voorstellingen. De schilderijen hebben de hedendaagse stedelijke publieke ruimte als onderwerp. Hij reist naar grote steden die verandering zichtbaar maken. Werkfoto’s die hij daar maakt vertaalt hij in zijn atelier naar verstilde schilderijen die de beleving van tijd en ruimte verbeelden.
genres