Paul van Dongen is vooral bekend van zijn grote tekeningen en etsen van vallende figuren. Kluwen van mensen die door de lucht lijken te zweven op een bijna renaissance-achtige wijze in beeld gebracht. Met een begenadigde techniek brengt hij zijn fascinaties in beeld; of dit nu een vallende figuur is, schedels of doornenkronen. Het zijn bekende thema’s in zijn werk, die naast een tekenkundige kwaliteit ook een dieper spiritueel karakter met zich mee dragen.
In het boek ‘Paul van Dongen – etsen, aquarellen, tekeningen’ wordt een overzicht van het werk uit de periode van 1998 t/m 2011 getoond waarin ook veel minder bekend werk van hem valt te ontdekken. Hij toont ons bijvoorbeeld landschappen en zoomt in op de kleine natuur zoals bloemen, insecten, een stuk schors of een samenraapsel van allerlei gewassen.
Uiteraard komt de mens ook uitgebreid aan bod. Naast de vallende figuren zien we hem terug in de religieuze prenten, portretten en de kleurrijke aquarellen.
In zijn artikel ‘Een schaduw afwerpen’ plaatst Rob Smolders het werk van Paul van Dongen in kunsthistorisch perspectief. Willem Jan Otten geeft op poëtische wijze zijn persoonlijke visie over het werk van de kunstenaar in zijn tekst met als titel ‘In den beginne was het streepje’.